2010-11-02

PETER BROTZMANN CHICAGO TENTET

 Peter Brötzmann: saksofony, klarnet, ta rogato
Mats Gustafsson: saksofony
Ken Vandermark: saksofony, klarnet
Joe McPhee: saksofony, trąbka, cimbasso
Per-Åke Holmlander: tuba, cimbasso
Johannes Bauer: puzon
Jeb Bishop: puzon

 Ten jedenastoosobowy skład to prawdziwy jazzowy gwiazdozbiór. Każdy z muzyków składu bowiem jest wirtuozem o łatwo rozpoznawalnym brzmieniu, ale i liderem własnych muzycznych projektów. Tutaj jednak ich własne ambicje podporządkowane są brzmieniu kolektywu, pierwszego w historii big bandu grającego zupełnie wolną improwizację.

Chicago Tentet Petera Brötzmanna narodził się z inicjatywy dwóch chicagowskich muzyków - Marsa Williamsa i Kena Vandermarka w 1996 roku. To właśnie oni podczas trwającego jesienią w Chicago festiwalu FMP zaproponowali Brötzmannowi powołanie dużego składu złożonego głównie z amerykańskich muzyków. Pierwsze koncerty odbyły się w styczniu 1997 roku i od tego czasu Tentet raz lub dwa razy do roku wyrusza w trasę koncertową. Trzynaście lat wspólnej pracy to szmat czasu - zwłaszcza, gdy weźmie się pod uwagę, że skład grupy od początku istnienia prawie się nie zmienił - Paal Nilssen-Love zastąpił Hamida Drake'a, wypadł Mars Williams, przybył Per-Åke Holmlander. Na poszczególnych płytach i koncertach pojawiali się inni muzycy - a to dołączał William Parker, grono trębaczy zasilał Toshinori Kondo. I choć tras koncertowych zespół odbył niewiele, częściej udawało się skrzyknąć muzyków na pojedyncze koncerty. Wszystko to dawało jednak całej grupie muzyków (zwłaszcza, że współpracowali oni ze sobą w mniejszych składach w różnych konfiguracjach) możliwość ciągłego rozwoju, co zainteresowani w naszej ojczyźnie mogli śledzić dzięki regularnie pojawiającym się wydawnictwom w wytwórni Okka.

Jest to pierwszy big band grający muzykę w pełni improwizowaną, bez żadnych schematów i uzgodnień (nawet Globe Unity Schlippenbacha chociaż także gra muzykę improwizowaną, to jednak narzuca wykonawcom schemat: "tutti-solo-tutti-solo-tutti"). Gdy do tego doda się skład złożony z czołowych amerykańskich i europejskich improwizatorów otrzymujemy zespół marzeń dla wszystkich miłośników jakichkolwiek odmian free jazzu.

Koncert w poznańskim klubie SPOT. był ich drugą wizytą w naszym kraju i jedynym ich koncertem w Polsce w 2010 roku.

 

Koncert organizowany wspólnie przez Fundację Małego Domu Kultury / Klub Dragon, Fundację SPOT. / SPOT., Stowarzyszenie Multikulti, Multikulti Project i Laurence Family.

 

(SPOT., ul. Dolna Wilda 87, Poznań)

2010-11-06

ETNOTEKA

 ETNOTEKA czyli koncert Kapeli Maliszów promujący płytę "Lot nad Karpatami".

 

Jan Malisz - akordeon, lutnia, fujary pasterskie, lira korbowa, śpiew

Edyta Marć - instrumenty perkusyjne, śpiew

Kacper Marć - skrzypce

Darek Malisz - kontrabas

Zuzanna Malisz - przyszła gwiazda

 

Rodzinna kapela założona i prowadzona przez folkowego multiinstrumentalistę Jana Malisza (Arkan, Pogórzanie, Pogans Celtic Rule (Dublin), Kapela Na Węgierskim Szlaku oraz DAGADANA - współpraca sesyjna).

Płyta Kapeli Maliszów "Lot nad Karpatami" to w połowie kompozycje Jana Malisza inspirowane muzyką Karpat, a w połowie autorska interpretacja tematów łemkowskich, bojkowskich, cygańskich, bałkańskich, macedońskich, transylwańskich i innych. Porwą Was romantyczne ballady, szalone improwizacje, dramatyczne pieśni dziadowskie - prawdziwy "Lot nad Karpatami".

2010-11-11

BRADFORD/GJERSTAD/LOVE/FLATEN

 

BOBBY BRADFORD / FRODE GJERSTAD / PALL NILSSEN-LOVE / INGEBRIGHT HAKER FLATEN

Bobby Bradford: trumpet, cornet
Frode Gjerstad: saxophones, clarinet
Paal Nilssen-Love: drums
Ingebrigt Håker Flaten: bass

 

 Dwóch legendarnych muzyków - Bobby Bradford i Frode Gjerstad - po raz pierwszy spotkało się na początku lat osiemdziesiątych ubiegłego wieku tworząc wraz z Johnnym Dyanim, słynnym basistą zespołów Blue Notes i Brotherhood of Bread oraz perkusitą Johnem Stevensem (wywodzącym się z brytyjskiej sceny improwizowanej) kwartet Detail. Wspópracowali w ramach tego zespołu kilka lat, ale wraz ze śmiercią Dyani'ego w roku 1986 zawiesili działalność. Bradford grywał wtedy intensywnie w różnych zespołach wraz z Johnem Carterem, a następnie w ramach własnych projektów. Współpracę podjeli na nowo dopiero w nowym wieku - najpierw w ramach Circulasione Totale Orchestra prowadzonej przez Gjerstada, a nastepnie w kwartecie z zupełnie nową sekcją rytmiczną - Paal Nilssen-Love / Ingebrigt Håker Flaten - uchodzącą za najciekawszą w Europie. Ten nowy kwartet ma w dotychczasowym dorobku jedno nagranie - płytę "Reknes" z 2009 roku - która zebrała świetne recenzje krytyków i uznanie publiczności.

2010-11-13

CUDOWNY CZWARTEK

Wiosna 1997 roku w Poznaniu. Na korytarzu akademika przy Obornickiej spotkało się sześci ludzi. To oni powałali do życia Cudowny Czwartek, zespół, którego twórczość  dla wielu stała się kwintesencją szczerej, żarliwej muzyki. Jeden z niewielu zespołów cieszących się tak dużą popularnością widowni pozdańskiej (i nie tylko), że aby zorganizować ich koncert w klubie trzeba było ten klub opróżnić ze wszystkich stołów i krzeseł, a i tak zawsze było niesamowicie ciasno - niezależnie od wielkości klubu.

 

Po wydaniu własnym sumptem dwóch płyt demo, zagraniu licznych koncertów na ulicach, placach, w klubach, skłotach, operach, teatrach i dziwacznych festiwalach, zimą 2003 chłopacy zawiesili działalność. Po sześciu latach emigracji zespół Cudowny Czwartek reaktywował się i nagrał w pełni profesjonalną płytę, której premiera jest obecnie przygotowywana. W trzynastą rocznicę działalności, zapraszamy na jedyny tej jesieni koncer, który odbędzie się trzynastego listopada.   

2010-11-15

PARIS TETRIS

Po głośnym sukcesie pierwszej płyty zespołu Paristetris w 2009 roku nadszedł czas na drugi album zatytułowany Honey Darlin’. Większość materiału została nagrana w Buenos Aires w lutym 2010 roku, gdy grupa jeździła z koncertami po Argentynie i Brazylii (Rio, Sao Paulo i Sao Carlos). Po powrocie z podróży Paristetris zagrali kilka prapremierowych koncertów w Warszawie i na Islandii. Zmiksowania (a po części również współprodukcji) podjął się Brytyjczyk Eddie Stevens, były klawiszowiec Moloko, obecny menadżer koncertowy Roisin Murphy i aranżer jej utworów. Eddie sprawił, że brzmienie Paristetris jest jeszcze bardziej złożone, choć pazur, który charakteryzował zespół, zachował ostrość. Pod względem brzmienia, płyta Honey Darlin’ nadawać się będzie zarówno do głośników domowych jak i do kolumn w najmroczniejszych klubach Londynu. Uderzy jak młot, mocno i skutecznie. Nie wszystkie utwory będą walić po głowie, Paristetris zachował typową dla siebie różnorodność. Na albumie są trzy ballady o niezwykłym pięknie, porównywalnym do dzieł Toma Waitsa, Angelo Badalamentiego czy Kate Bush. Honey Darlin’ ujrzy światło dzienne 30 października 2010 roku (oficyna Lado ABC), a 13 listopada Patistetris ruszy w trasę po Polsce. Do większości utworów gotowe są już wideoklipy, w tym animacja do piosenki Sponge. Album będzie wydany w dwóch formatach: jako standardowa płyta CD z wkładką oraz w wersji limitowanej z książeczką zawierającą zdjęcia Tomasza Dubiela dokumentujące argentyńsko-brazylijską trasę grupy. Przyszły rok będzie dla Paristetris pracowity. Zespół planuje grać koncerty w różnych miastach Europy i na festiwalach (między innymi Primavera).

KONCERT W RAMACH IMPREZ TOWARZYSZĄCYCH FESTIWALOWI NO WOMEN NO ART

www.paristetris.com

www.myspace.com/paristetris

2010-11-19

3 DNI Z HERĄ

PROJEKT: NOWY WIEK AWANGARDY

OTWARTE PRÓBY W GODZINACH POPOŁUDNIOWYCH

 

Hera powstała z inicjatywy klarnecisty i kompozytora Wacława Zimpla, znanego ze współpracy z czołowymi twórcami współczesnej muzyki improwizowanej m.in. z Kenem Vandermarkiem, Joe McPhee, Michaelem Zerangiem, Stevem Swellem, Bobbym Few, Perrym Robinsonem czy Mikołajem Trzaską.

Paweł Postaremczak - saksofonista

Ksawery Wójciński - kontrabasista

Paweł Szpura - perkusista

 

HERA to medytacyjna podróż w głąb dźwięku, a zarazem subiektywny komentarz otaczającego świata. Zimpel w swoich kompozycjach nawiązuje do tradycji muzyki skaralnej i folkloru różnych kultur, nadając im współczesny kontekst. Trzydniowy cykl otwartych prób i koncertów promuje pierwszą płytę tego składu, rozszerzającą katalog wytwórni Multikulti o kolejną płytę sygnowaną nazwiskiem Zimpla.

2010-11-22

FREE FALL

PROJEKT: NOWY WIEK AWANGARDY

 

Ken Vandermark - clarinet, bass clarinet

Ingebrigt Haken Flaten - bass

Havard Wiik - piano

 

Trio FREE FALL powstało w 2001 roku. Nazwa zespołu zainspirowana została wspaniałym albumem o tej samej nazwie wydanym przez Jimmy Giuffre Trio ( z Paulem Bleyem i Steve Swallowem). Nie jest to jednak kolejne "tribute band". Muzycy zespołu pochodzą z różnych środowisk muzycznych. Wszyscy urodzili się już po zakończeniu działalności estradowej Tria Giuffry, co przekłada się na styl ich gry - od tego czasu nastąpiło wiele zmian na scenie jazzowej w technikach improwizacji (m.in. dokonania AACM, Anthony Braxtona i europejskich artystów, takich jak: Evan Parker, Derek Bailey, Misha Mengelberg czy Peter Brotzmann oraz William Parker, Mats Gustafssonczy Joe Morris). Od momentu powstania  FREE FALL bardzo szybko odnalazł swoją indywidualną drogę muzyczną, brzmienie i styl.

2010-11-25

OLESZAK / TURNER

PROJEKT: NOWY WIEK AWANGARDY

 

BUTOH - The Music For An Absent Dancer

Witold Oleszak - fortepian preparowany

Roger Turner - werbel

Muzyka rozumiana jako konsekwancja improwizowanych ruchów. Muzyka bez końca i początku, w której nawet kierunek upływu czasu nie jest oczywisty.

To uzewnętrzniona, głęboko skrywana ekspresja, realizowana przy zastosowaniu niewielkich środków. Prekusja została zredukowana do postaci werbla, czasem werbla i blachy. W przypadku fortepianu, dzięki preparowaniu, przy każdym wykonaniu odmiennemu, mamy do czynienia z redukcją możliwych do wydobycia częstotliwości i współbrzmień.

"Zamiast poszerzania możliwości doskonale skończonego instrumentu, stwarzam i odkrywam jego niedostrzeganą ułomność, zbliżając jego brzmienie do instrumentów zepsutych i pogrążonych w ruinie".

Muzyka powstaje bez uświadomionego celu i nie potrzebuje zewnętrznej inspiracji. Nie motywuje tańca, a ruch nieobecnego tancerza nie mogą zaburzyć jej rytmu. Jest jak BUTOH - taniec do nieistniejącej muzyki